Ashabı Hz. Resulullah’ın (s.a.a) etrafını sarmışlardı ve hazretin sohbetinden faydalanıyorlardı. Hz. Rasulullah (s.a.a), bir an düşünceye daldı ve sonra gülümsedi.
Sahabeden birisi sordu: “Ey Allah’ın Resûlü (s.a.a)! Acaba gülümsemenizin nedeni nedir?” Hazreti Peygamber (s.a.a) cevabında buyurdu ki: “Hastalık ve belaya duçar olup bu hâlinden dolayı sabredemeyen mümin kimseye gülümsemekteyim. Eğer bilseydi ki bu sıkıntılarından dolayı Allah (c.c) ona kıyamet gününde ne kadar sevap verecektir, sıkıntılarının ömür boyu sürmesini arzu ederdi.” 1
Hz. Rasulullah (s.a.a) bu sözüyle bizlere şu mesajı veriyor: Neşeli ve mutlu olmak için illa da hayatımızın her zaman bizim istediğimiz şekilde yolunda ve problemsiz devam etmesi gerekmemektedir. Problem ve sıkıntıların çok fazla olduğu zamanlarda bile mutlu olabiliriz.
Biz Allah’ı adil ve hâkim olarak bilmekteyiz. Bize gelen bela ve sıkıntıların hepsi belli hikmet ve maslahatlara göredir. Ama tabi ki bizim kendimiz bela ve sıkıntıya sebep olmazsak.
Örnek olarak, biz eğer kendi sağlığımıza dikkat ettik ama yine de hastalandıysak önümüzde iki yol vardır:
Birinci: Sabırsızlık yapalım, üzülelim ve hayatı kendimiz ve etrafımızdakiler için yaşanmaz hâle getirelim.
İkincisi: Bakış açımızı değiştirelim ve bu hastalığın hikmet ve maslahatlara dayalı olarak bize verildiğine ve bizim maslahat ve hayrımıza olduğuna yakin edelim. Bu şekilde düşündüğümüz takdirde kalbimizi mutluluğa doğru açarız ve yüzümüzde tatlı bir gülümseme belirmesini sağlarız.
Alıntıdır. Kaynak kitap: Lütfen Gülümseyin, Dr. Mehdi Ârânî, Kevser Yayınları, s. 41-42
- Şeyh Saduk, el-Emalî, s. 590; et-Tevhid, s. 400; Vesailu’s-Şia, c. 2, s. 402; Biharu’l-Envar, c. 78, s. 206 ↩︎
