Bizler nûr açısından müsrifleriz. Bir amel yaparız, nûr kazandırır. Sonra başka bir şeyi o kadar kolayca yaparız ki, o (nur) ortadan kaybolur ve yerini karanlığa bırakır.
Gece kalkıyoruz, tesbih çekiyor, istiğfar ediyoruz ve “Seher vakitlerinde bağışlanma dilerler” (Zariyat Suresi, 18) ayetine muhatap oluyoruz fakat sabahleyin “Gıybet olmasın ama…” diye söze başlayıp insanların gıybetini yapıyoruz. Hiç! Kazanılan nur bitti, gitti.
Ayetullah Seyyid Abdullah Fatımi-niya
